Ben bu şehirleri hiç sevmiyorum,
Caddeleri ruhsuz,caddeler soğuk.
Binalar taşgibi,renkleri boğuk.
Yürüyen insanlar, bakan insanlar,
Ciğerden ciğeri yakan insanlar.
Ben bu şehirleri hiç sevmiyorum.
Yunuslar yok, dostsuz,cansız şehirler,
Buhar olmuş gözyaşından nehirler.
Her köşede görünmeyen avcılar,
Yüzler, derin, ağlayan yalancılar.
Ben bu şehirleri hiç sevmiyorum.
Benim şehrim,secdelerle süslenir,
Gönül gönül duygularla beslenir,
Benim şehrim,benim şehrim seslenir.
Güven dolu emin emin insanlar,
Sözlerinde edep dolu sevdalar.
Ben bu şehirleri hiç sevmiyorum.
Nerde benim benden olan şehirler.
caddelerde nur damlası şehirler.
Ben bu şehirleri hiç sevmiyorum....
Kayıt Tarihi : 17.10.2018 14:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!