Ben bu kentin yabancısıyım.
En kalabalık meydanlarında dövdüler beni.
En zengin sokaklarında aç susuz kaldım.
Çılgın müzikler dinlenen
Müzikholler önünde kaybettim ayak seslerimi.
Dinmedi içimde ateşten bu sancı.
Ben bu şehrin yabancısıyım.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta