Ben Bu Hayatta En Çok Başı Dik Ağlamayı ...

Kaç kez arşınlayacağım bu yolları
Her seferinde farklı dert, farklı kederle
Sarılıyorum koskoca benliğime
Yeşerdiği gibi solan kaderimle

Kendimi bulmaya çalışırken karmakarışık oldum
Huzura erişeyim derken gitgide yok oldum
Tüm yükleri sırtlanıp omzuma
Yok yere kendimi yordum

Durup düşünmeye fırsat vermiyor
İflah olmayan ayağa kalkma direncim
Darbe aldıkça perçinlenip
Kaldırım taşının kenarındaki çiçek gibi serpiliyorum
Evet,
Ben bu hayatta en çok başı dik ağlamayı biliyorum