Ben bu günüm Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Ben bu günüm artık
Hatta yaşadığımız şu an
Şöyle, böyle derken
Ömürden geçiyor zaman
Yarın olamam yarın olmaya
Kimin ne hakkı,ve senedi var?
Bu tiyatro oyunu hep böyle oynanıyor,
Sonunda açılmamak üzre
Perde kapanıyor
Ben dünyayla birlikte,
Ve kendi eksenimde
Dönebildiğim kadar döndüm.....
Aşkın çevresinde de pervane misali,
Herkesin başında insanlık hali....
Eğlenmek olmasa da, iyi vakit geçirmek
Zenginlik değil ama,
Mihnetsiz sitemsiz yaşayabilmek
Aile olmak birini ölümüne sevmek,
Birlikte yaşlanmak,Bir sevenin olması
Ve sevgiyle toprağını sulayıp fidanların
Sağlıklı büyütebileceğin çocukların,
Sevda türküsüydü dudaklarımızda ki.
Özgürlüğün,hürriyetin türküsünü,
Hesapsız, korkusuz söyleyebilmekti.....
Vatanımızda bağımsızlığın gölgesinde,
Şad olmaktı muradımız.Çok mu istedik?
Biz bu hayat oyununun kuralını mı bilemedik?
Siiz isterseniz yarın olun
Sözünüz varsa söyleyin. Ben bu günüm.

28 -Ağustos- 2007- Ankara