Kemiklerimden içeri sızıyor yokluğun hasreti,
Bir hışımla itiyor dinmez soğuğun nefreti,
Zevk, yüzyıllar önce kaybettiğim bir duygunun illeti,
Ben bu dünyanın içinde firardayım.
Solgun bir papatyanın son nefesinden geriye kalan esinti,
İnsan değil mi bu dünyanın aman bilmez şeytanı?
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta