Ben bozkır çocuğuyum.
Sevemedim şehri, şehirlileri.
Katıksız ekmeğini bölüşmekten korkmazdı babam.
Anamın elleri kınalı, oyalıydı yazması.
Yüzü kavruk, elleri nasırlıydı ebemin.
Dudak tiryakisiydi dedem birincinin.
Mendilini boynuna dolar,
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
ınsanı alıp goturuyor gecmısıne sehrın bogucu haytatından koyun saflıgına ozune keske olabılse.Bır nefeslık te olsa tattırdıgınız ıcın tesekkurler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta