Ben Böyle Perişan Olmamıştım Hiç

Karşıma çıktığın o güne kadar
Ben böyle perişan olmamıştım hiç
Bir insan bu kadar zehir mi tadar
Ben böyle sararıp solmamıştım hiç

Ne bulsun ki artık aşkım aşkından
Çıkmayı unuttu kılıcım kından
Farkım yok ki senin esir kampından
Ben böyle çaresiz kalmamıştım hiç

Senin yaptığına dense de nisyan
Bir yanın felaket bir yanın hüsran
İsyan eder gibi haline isyan
Ben böyle dağlara dalmamıştım hiç

Sen yaptıkça beni mayın tarlası
Gün geçtikçe arttı kalbimin yası
Sen neyin özüsün neyin ihlası
Ben böyle yerlere düşmemiştim hiç