Ben Böyle Ölmemeliydim Şiiri - Ahmet Kır ...

Sadece seni sevdim bu hayatta
Kılıç kuşanmaksızın girdiğim bu savaşta
Zırhımdaki kan pırtılarına aldırmadım
Çocuktum daha
Gözlerimdeki ışıltıyı masum bir edayla sunarken
Hani nadan bakışlarına dalıp giderken uzaklara
Sadece seni sevdim bu hayatta

Ellerim acıdı çoğu zaman
Kırbaç darbelerin inerken yüreğimin tam orta yerine
Sözlerinde bir tebessüm sebebi aradım
Hani gülseydim
Hani sevseydin sende...
Farklı olurdu can vermelerim
Gül kucaklamaktan yorulmaz
Şiir dizmekten harf harf sıkılmazdım
Ellerim acıdı çoğu zaman

Sen farklı bir dünyaya mensupsun artık
Benden vazgeçeli uzun zaman olmuş
Kapı önüne koyalı ve süpüreli kalıntıları
Ellerinin sancısı geçmiş
Ayrılık dokunmamış bile yüreğine
Ne yazık...
Sevdiğin kadar özlememişsin
Sen farklı bir dünyaya mensupsun artık

Nerde bıraktın senden kalan o çocuksu gülüşü
Tamam...Tamam bitanem vazgeçtim
Sarmasın kolların beni yine
Sevme saçlarımı ve dokunma
Gelme bana koşaradım
Ama söyle
Nerde bıraktın senden kalan o çocuksu gülüşü

Ben böyle ölmemeliydim
Çığlığımı basınca kahrın kızıl kıyametine
Tüm aşıkları uyandırmalıydım uykularından
Huzurlarından etmeli
Taçlarını tahtlarını çevirmeliydim
Ah etmeliydim ve tutmalıydı
Melekler inmeliydi gök yüzünden
Sevgi denen olgu utanmalıydı
Ben böyle ölmemeliydim

Şimdi yolun ve bahtın açık olsun
Güzele yakın ne varsa o yazılsın kaderine
Gözlerimin kanlı yaşlarından
Gönlümün muhtaç bakışlarından
Olmasın haberin...
İyiye dönük ne varsa o olsun bahtında...
Ama unutma
Sakın unutma
Tüm bir ömre yaysamda yetecek
Ne denli tüketsemde bitmeyecen
Bir umudu bırakarak ardında
Öyle gidiyorsun
Kal desemde faydası olmaz
Madem bende bitiyorsun...
Şimdi yolun ve bahtın açık olsun