Ben böyle kaderi vururum arkadaş
Geldi geçti ömrüm ermedi rahata
Tırnaklarımla kazıyarak geldim bu ana
Yoktu babamızdan gelen
Tuttuk ipin ucundan
Çat ayazlarda öğrendik hayatı
Ellerimiz tutmazken yüreğimizle tutunduk
Bu yüzden hiç korkmadım umudum hep Allah'tandı
Ben böyle kaderi vururum arkadaş
Hep benim üzerime oynadı
Sıcak yaz aksamlrindan soğuk kış günlerine
Kukla gibi bir oraya bir buraya savurdu beni
Belkide bir kuklayizdir ha
İpler kimin elinde bilinmez
Birşeyden eminim sadece
Beni oynayan karakter çok gaddar çok zalim ve çok kederli
Kayıt Tarihi : 1.8.2025 12:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
10.01.2024 Hikmet Hasan Yılmaz
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!