Ben Böyle Değildim Evlenmeden Önce

Her insan, aşık olur ya da hoşlanır, ya da başka şekilde... Evlenmeden önce evlilikle ilgili düşünceleri, hayalleri, umutları vardır. Bu duygular her iki cins içinde geçerlidir. Evlilik gerçekleşir. Beyaz gelinlikler şık damatlıklar ve pembe rüyalar içinde sarhoş olmuş bedenler savrulur mutluluktan Çılgınca.... İlk zamanlar aşk sözcükleri, tatlı bakışlar, göz süzüşler, içten öpüşler....sakınışlar, kıskanışlar..... Zaman geçer, iki aşkın meyveleri olur ve mutluluklarını pekiştireceği yerde o tatlı bela kara çalı olur aşklarının arasında.... onun tatlı telaşları koşuşturmacalar, artı hayat kalesi de eklenince üzerine başlar birbirinden kaçışlar... soğumaya başlamıştır buzullarla tanışmıştır, birlikte paylaştıkları odaları, aşkları sevgileri.... ve en acısı artık gelecek kaygısı ağır basmaya başlayıp maddeye bürünür evlilikler... evlilikleri aynı evi paylaşan arkadaş ilişkisine bürünürken Kendine bile itiraf etmek istemediğin bencilliğin sarar etrafını... ve bu durumda annelerin imdadına çocukları yetişiverir. Cankurtaran gibi....İşte aslında bu adamın kahrı çekilmez ama işte çocukların hatırına çekiyorum ne yapayım ana olacağına taş ol. fedakarlık hep biz kadınlara düşüyor deriz. Ama çok iyi biliriz ki aslında düşündüğümüz çocuklarımızdan önce kendimiziz... çünkü hem maddi olanaklar, hem toplum değer yargıları ile savaşmak ve en önemlisi tüm sorumluluğu tek başına göğüsleyip ayakta kalabilme zorluğu.......... Bunu itiraf etmek o kadar zordur ki kendimize bile.... bu nedenle birçoğumuz böyle yalancı evlilikleri yürütürüz yıllarca... yada yürütmek zorunda bırakılırız..... Bir kendimiz olabilsek... Bir güdümsüz yaşayabilsek.... Cesur ve mert olabilsek.................Aslında o zaman gerçek olacağız...