Ben böyle değildim Şiiri - Kamile Kaynak

Ben böyle değildim.
Değişmedim siz değiştirdiniz beni, karmakarışık bir haldeyim.
Düğüm düğüm olmuş içim çözmeye çalıştıkça sanki daha da çıkmaza giriyor gibiyim.
Bu savaş ne sizinle ne de hayatla , benim derdim, savaşım içimdeki benle.
Sanki bir beden de iki kişiyim.
Bir yanım öfke,nefret ne kadar kötü duygu varsa işte öyleyim.
Diğer yanım merhametli, vicdanlı hala gülen bir yüze kanacak kadar saf ve tertemiz.
Bu savaşın sonunda ya galip geleceğim yada mağlup olacağım.
Ben kaybetmek istemiyorum dostlar
İçimdeki güzellikleri, gözümdeki ışıltıyı söndürmek istemiyorum.
Girdiğim bu sonu belli olmayan çıkmazdan kurtulmalıyım.
Belki uzanacak bir el belki de içimdeki karanlığa yol gösterecek bir ışık yada derinlerden gelen bir ses yapma! Yapma sen bu değilsin. Kendini göz göre göre yok edemezsin. Hadi kalk, kalksana be çocuk kendine gel, vakit yeniden sen olma vaktidir. Diyen bir ses.
Belki de asıl çözüm budur.
Birinin bana inanması.
İnsan kendisine inanan,güvenen birileri olduğunu bilirse,
Dağ olsa aşar,okyanus olsa geçermiş.
Çünkü bilir ki yapacağına inanan sevdikleri var.
Şu yeryüzünde sevgisinden, güveninden bana olan inancından emin olduğum tek bir insan var. Annem
Senin için anne öğütlerin,nasihatlerin bana çizdiğin bu güzel yol için teşekkür ederim anne teşekkür ederim.
Evet dostlar ben hala annemin o temiz kalpli kızıyım.
İçimdeki sevgiyi, güzellikleri hiç bir zaman öldürmedim.
Bu savaş da mağlup yok dostlar.
Sevginin, galip geldiği bir son var.
Ne olursa olsun sevdiklerinize inandığınızı hissettirin, size inanan birileri olunca hiç birşey zor degil şu hayatta.
Bütün güzel şeyler sevgiden geçer dostlar.
Sevgiden..