Ben Böyle Değildim

Ben böyle değildim, iyi bir ailem
Annem, babam iki de abim vardı biri asker biri doktor
Babamda askerdi evet evet iyi bir ailem vardı.
Diyorum ya ben böyle değildim.

Fotoğraflarıma bakıyorum da
küçük sevimli bir yüzüm vardı utanınca hemen kızaran, birde uzuun bir ismim vardı, ilk okumada bu yüzden kurdele alamamıştım.
Kimbilir belki okuyamamamın suçuda bundandı yada özel okul, bilemedim.
Diyorum ya ben böyle değildim.
Cenazemi bilmem görmedim ama hep güzel ve yakışıklı çocuktum dilimde güzel laf yapardı. Aceba bundamıydı hayatımın günahı.

Sevgililerim eşlerim oldu hepsi saygın sevimli hayat dolu elleri öpülesi ve onlardan üç rahmet aldım. Pırıl pırıl hiç içime sindirerek bakamadığım doya doya öpüp koklayamadığım değil babalık arkadaşlık yapamadığım göz yaşlarımdaki nefes tanelerim.

Ne kız istemede ne askere gidişlerinde ne okul çıkışlarında hatta düştüğünde ağladığında utandıklarında azap çektiklerinde dahi yanlarında olamadığım kan damlalarım.

Ben
Ben böyle değildim.

İki abim vardı. İdolüm büyüğü idi ama o hiç bunu bilmedi. Askerdi güçlüydü sertti. Belki şımarıklığımdan belki hatalarımdan beni hiç sevmedi sevemedi.

Öbürü doktor olan tabi onu da severdim o bilir. Durumu iyiyken malum kumpasçılar yüzünden düşüşe geçti. O da çok sıkıntı yaşadı ama asıl en güçlü olduğu zaman elimden tutmadı tutamadı. Asla içimde ona öfke olmaz belki kendince çok şey yaptı ama hep geç hep etkisiz bu yüzden ızdıraplı biliyorum. Neyliyelim geçti öldük artık.

Evet dostlar ben öldüm. Dünyalar tatlısı Gülay'ın ve koca dağ Cevat'ın oğlu ben...
Evet bu doğru.

Rahmetli annem ölüm bana yakışmaz demişti tutunmuştu hayata ama gitti yanlız bıraktı beni ama ben bırakmadım babamı. Hayatımdaki en büyük aşkımla hep onun yanında olduk son nefesine kadar tutkuyla sevgiyle. Bakamadığım oğullarımı onunla hissettim adeta o benim değil ben onun babasıydım ne ironi ama bana babalığı babam tattırdı.

Anneeem babam canlarım aceba beni karşılayacaklarmı. Öyle uğurlayanım olmadı sanırım, çoğu ne yapsınlar çaresiz tuşa basarak yolcu etti beni.

Üşüyorum.
Çok üşüyorum.
Birde yıkadılar beni.
Paramda yok.
Allah'tan burda o geçmiyor yoksa burda da sefillik yanımda olacak.
Ben nereye gidiyorum bilmiyorum.
Korkuyorum.
Evlatlarım ne olacak, karım.

Diyorum ya ben böyle değildim.
Hiç haksızlığa gelmezdim bazen laf bazen, bazen bam güm. Böyleydim ben, sigaram da vardı içkimde.
Doğru dürüst işi olmadı diyenler bilmez çok çalışkanımdır ben kafamda iyi çalışırdı.
Siz...
Siz fırsat nedir bilirmisiniz hani adamın yııldızı hayatta bir iki kere parlarmış ya ha o yıldız beni hep es geçti dostlar.
Olmadı olduramadım
Olsaydı yaa hayallerimi bi bilseniz, etrafımı cennet yapardım tüm tanıdıkıarımla çünkü kimse bilmez içim sevgi doludur benim.
Beeeen böyle değildim.

Kim geldi aceba mezarıma ilk göz ağrım güzel evladım Oğuzhan'ım, tatlı yavrum Oğulcan'ım, hiç tadını hissedemediğm Dağhan'ım. Yada Turgay abim gelmişmidir. Öbürü gelemez hasta ama biliyorum o gelmek isterdi.
Arkadaşlardan kim gelmiştir Hanife'me yardım için. Ah be karım yalnız bıraktım seni...
Helvamı yaptınmı bana da versene...

Ben değildim böyle askerde hapisanede hastanede hemen ve hep farkedilirdim. Bir şeyin ucundan tutar yeniden yeniden başlardım ama bu ölmek varys bitmek gibi bu yüzden korkuyorum ve burda yalnızım.

Beni unutmayın dostlar burda beni yalnız bırakmayın. Dua ederken, kadeh kaldırırken, birine kızarken, yolda düşerken, biri size sövdüğünde, biri sizi dövdüğünde, biri sizi öptüğünde, bir hoş sohpette, bir ağır hakatette ne olursa beni hatırlayın ki sizi hissedeyim. Size yaşım çok gelebilir ama ben daha küçüğüm. Çok küçüğüm. Bu yüzden korkuyorum.

Evlatlarıma, eşime, dostlarıma ancak hayallerimi ve sevgimi bırakabiliyorum. Bilsinlerki kimsenin kötü olmasını istemedim kimsenin başarısında, evinde, parasında, aşkında, hayatında gözüm olmadı. Olmadı.
Öyle bu kadar.

İşte böyle senaryoda bana başka sayfa çıkmadı bittti. Gittim ben dostlar, bilinmeze. Ama bilinki yüreğim hep hissedenlerimle...