Ben Bosna’yım.Avrupa’nın ortasıdır mekanım.
Hür dünyaya,öz yurdunda garip diye,sor beni.
Kara kışta sokaktayım.Buz kesilmiş her yanım.
Yaralıyım.Sırp köpeği,her yanımdan yer beni.
Ben Bosna’yım.Camim yıkık okunmuyor ezanlar.
Kalem değil silah tutar,onbeşinde kızanlar.
Niye benden bahsetmiyor,nerde çağdaş ozanlar?
Neden bilmem; uygar dünya hor görüyor,hor beni.
Ben Bosna’yım.Onlar gibi tankım topum yok benim.
Kurtarıcı Allah’ım var,başka kapım yok benim.
Heyhat..! Namaz kılmak için sağlam yapım yok benim.
Mevlam sana sığınırım,zulümdeyim,gör beni.
Ben Bosna’yım.İslamiyet baba adımdır benim.
Öz yurdumda özgür olmak,tek muradımdır benim.
Uygar dünya duy artık be,son feryadımdır benim.
Sanki ayrı dünyadayım,duymak görmek, zor beni.
Ben Bosna’yım.Beni Sırp’a yurt yapmaktır niyetler.
Onun için,vur emrinde BİRLEŞMEMİŞ milletler
Yüce Mevlam,haksız isem bana kaslın zilletler
Ben Bosna’yım.Haklı isem HAK bilene ver beni.
1994
Eyüp CüceKayıt Tarihi : 20.2.2009 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hafıza-i beşer nisyan ile malüldürdemişler. Bilenlerimiz bilir, olur ya unutulmuş olabilir düşüncesiyle hatırlatırım ki, bugün Filistin'de yaşanan dramın bir benzeri bir zamanlar Bosna'da yaşanmıştı.Avrupa'nın ortasında yaşanan bu faciaya dünya sessiz kalmıştı.Bu şiir o zamanlar yazılmıştır. İlginçtir ki Sırp kasabı diye bilinen Radovan Karadziç, Türkleri katletmiş olduğu halde geçtiğimiz yıla kadar yakalanamamış ve yaptıklarının hesabını vermemişti.
TÜM YORUMLAR (8)