Elimde kalem kağıt seni anlatmaya çalışıyorum ama nerden başlayacağımı bilmiyorum..
Hani ilk buluştuğumuz gün vardı ya,hani o gelişin o gülüşün,hani o bakışın vardı ya..Anlatamıyorum be sevgilim anlatmaya yetmiyor kelimeler.
Sevgilim diyorum çünkü; hala benimsin gibi görüyorum.Gidişini kabullenemiyorum.
İlk buluştuğumuz günü hatırlıyorum,hüzün kaplıyor bedenimi,gözyaşlarım dökülüyor teker teker..
Ne kadar da mutluyduk.Seni severken,seninleyken ne kadarda mutluydum ben.
Şimdi kiminlesin bilmiyorum,mutlu musun benden başkasıyla,mutlu olmanıda kabullenemiyorum.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta