Elimde kalem kağıt seni anlatmaya çalışıyorum ama nerden başlayacağımı bilmiyorum..
Hani ilk buluştuğumuz gün vardı ya,hani o gelişin o gülüşün,hani o bakışın vardı ya..Anlatamıyorum be sevgilim anlatmaya yetmiyor kelimeler.
Sevgilim diyorum çünkü; hala benimsin gibi görüyorum.Gidişini kabullenemiyorum.
İlk buluştuğumuz günü hatırlıyorum,hüzün kaplıyor bedenimi,gözyaşlarım dökülüyor teker teker..
Ne kadar da mutluyduk.Seni severken,seninleyken ne kadarda mutluydum ben.
Şimdi kiminlesin bilmiyorum,mutlu musun benden başkasıyla,mutlu olmanıda kabullenemiyorum.
Ağa Camii;
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Devamını Oku
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta