Elimde kalem kağıt seni anlatmaya çalışıyorum ama nerden başlayacağımı bilmiyorum..
Hani ilk buluştuğumuz gün vardı ya,hani o gelişin o gülüşün,hani o bakışın vardı ya..Anlatamıyorum be sevgilim anlatmaya yetmiyor kelimeler.
Sevgilim diyorum çünkü; hala benimsin gibi görüyorum.Gidişini kabullenemiyorum.
İlk buluştuğumuz günü hatırlıyorum,hüzün kaplıyor bedenimi,gözyaşlarım dökülüyor teker teker..
Ne kadar da mutluyduk.Seni severken,seninleyken ne kadarda mutluydum ben.
Şimdi kiminlesin bilmiyorum,mutlu musun benden başkasıyla,mutlu olmanıda kabullenemiyorum.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta