Ben Bittikçe Seni Çoğalttım...

Yağmurlar ısıtırken tenimi
Güneş damlıyordu yüreğimin derinlerine
Yalnızlıkken kurmuş olduğum hayaller
Üzülüp ağlamadım mı sanırsın! ! !
Oysa sana acılar hediye etmek istemezdim
Doğarken gün baharı saklıyordum gölgelerden
Soğuklara dayansın diye papatyalar
Onları kucaklayıp getirmek adına
Dünyayı dümdüz eden depremler eserimdi, görmedin
Ama sen göremezdin, aşkın körü olmak zor, çok zordu bilirim
Bilsen ki sahile vuran dalgalar gözyaşlarım
Anlatabilsem geceler sensiz simsiyahlar
Yollara vurduğum gözlerim aşkına mahkûmlar
Ellerinse beni sana mahkûm kılan parmaklıklar
Üzülmedim sanırsan aldanırsın inan,
Haykırdıkça ben gökteki yıldızlar inledi
Bilsen içimde senden sonra ne benler bitti
Ve ne senler doğurdum içimin derinliğindeki sensizliklerden