Ben Bitlis'liyim Gülüm Şiiri - Yunus Önd ...

Ben Bitlisliyim gülüm.
Memleketimin dağlarında,
Yetişmiş büyümüşüm.
Bendeki soğukluk kar havasıdır.
Gözlerimin karasına iyi bak gülüm.
O karalık, bahtımın karasıdır.
Bir yanım kekik, reyhan.
Bir yanım tütün kokar.
Başımda tüter duman.
Yüreğimde mertlik var.

Ben Bitlisliyim Gülüm.
Anlamam yalan, dolandan.
Hep böyle görmüşüm,
Taşımdan, toprağımdan.
Bir yanım Mezopotamya,
Bir yanım Anadolu.
Hayallerim birer ütopya,
Sinem hep dert dolu.

Ben Bitlisliyim Gülüm.
Ölmeden evvel ölmüşüm.
Neylesin bana zalım ölüm.
Ömrüm hep direnerek geçmiş,
Ondan erken gazel dökmüşüm.
Bir yanım bahardır gülüm,
Bir yanım korkunç bir tipi.
Felek boynuma geçirmiş kemendi, ipi.

Ben Bitlisliyim Gülüm.
Dideban Dağının eteğinde,
Gölgesinde geçmiş ömrüm.
Korkutmaz beni zulüm.
Ben ne kavgalar verdim gülüm,
Bir bilsen neler, neler gördüm.
Senin gündüz geçtiğin yollarda,
Gece kerpiç duvarlar ördüm.

Ben Bitlisliyim gülüm.
Dağların eteğinde büyümüşüm.
Dağlarla konuşsamda,
Dağ gibi olsamda,
Ben de insanım gülüm
Ben de ağlayıp gülmüşüm
Yeri gelmiş yaşamış
Yeri gelmiş usulca ölmüşüm.