Ben birken bile çoğum,sen çokla bile hiçsin

senin camın kırılmış
benim canım kırılmış
yalnızlık rüzgarlarında
üşümüşşsün
tepelerine karyağmış
umutlarının
yeşerecektir daha gür
baharlarında yaşamın
ve
çağlayan olup gürleyeceksin
ben yalnızlarda çoğalırım
sen yalnız sanırsın beni
ben birçoğum
uzayın sonsuzluklarında
yolcuyum
kaybolmuş yıldızları arıyorum
cebimde yıldızlar
sen sanırsın ki ben yalnızım
her an çoğalırım sonsuzluğa
sen bilemezsin
ben yalnızken de çoğum
sen insanlar içinde bile yalnızsın
ben tekken bile çoğum
sen bilemezsin
umudun çoğaltığını insanı