Ben Bir Yaz Yağmuruyum Şiiri - Yorumlar

kaleminize yüreğinize sağık Şairim tebrikler çok güzel

Sen latif bir yaz yagmurusun, kurumus yüreklere damla damla düsen, yürekleri serinleten, kiymetli kalem, degerli eserini Güldeste'mizde paylasiyorum...
Yüregine bir buket kirmizi gül sunuyorum...Sevgiler :)



Ben Bir Yaz Yağmuruyum; İhtiyaç Duyulduğunda Beklenen… (?)


Gözlenir yolum, beklenirim-özlenirim…
Fakat… Fakat bilirim ki;
Gerektiği kadardır yerim, istenmez bir nebze fazlası…
İstenir ki; gerektiğinde gelsin, gerektiği kadar yağsın!
Ve bilsin, vaktinde gitmeği…
Hep beklesin hazır ol’da! Gelsin ihtiyaç duyulduğunda…
Hemen gelsin bekletmesin, hiç…

Oysa…
Oysa ben bir Yaz Yağmuruyum,
Durgun Su değilim mecrasında akan…
Bir bulut kütlesiyim, kaynağı bol…
Öyle dolarım, öyle dolarım ki;
Beklenmedik bir zamanda, beklenmedik bir yere;
Sel olup akarım! Sığmam bendime taşarım!
Yaz Yağmuruyum Ben…
Kimine az, kimine fazla gelirim…
Durgun Su değilim, Mecrasında Akan!
Ansızın gelir, ansızın giderim…
Kimisi kavrulur hasretinden… Kimisi farkında bile değildir…
Yağacaktır nasıl olsa, bugün olmasa da yarın!
Oysa… Oysa temelli de gidebilir,
Beklemez, bekleyemez çağrılacağı zamanı…
İstese de kalamaz,
Alır götürür rüzgâr susamış topraklara…

Evet... Evet,
Ben bir Yaz Yağmuruyum, bilmeliyim zamanında gitmeyi!
Kim ister ki, istenmeyen olmayı…
Kimi zaman hatırlanan! Kimi zaman unutulan olmayı…
Zaten istemez ki toprak, ihtiyacından ziyade; Su İstese de Toprağı;
Sükûn bulsa da bağrında…
Ağır gelir toprağa suyu taşımak, ağır gelir bağrına sığdırmak…
Su huzur bulsa da; toprak kaldıramaz yorgun düşer, boğulur…

Bilirim… Bilirim gerektiği kadar olmalı, gerektiği kadar kalmalı;
Dinmese de hasret...
Su ve toprak ayrılmaz ikili, vuslatın rengi…
Varlığımızın Harcı…
Varlığında, hissedilmese de önemi; yokluğunda muhtaç olduğumuz…

Of… Of… Of…
Ben bir Yaz Yağmuruyum, gitmesini bilmeliyim vaktinde…
Su! Su! Su diye inleyenlere,
Suya hasret kalanlara yağmalıyım…

Bilirim! Hissederim gerçekten suya hasret kalanı, yağmuru bekleyeni…
Bilirim… Bilirim, şunu da bilirim ki;
Ne suya hasretinden, ne de susuz kalmışlığındandır;
Nehir kıyısındaki toprağın, yağmuru beklemesi…

O, ne aşktır ne sevdadır, ne suya duyulan özlemdir! O başka bir şeydir…
O, yalnızca arada bir hatırlanan, arada bir özlenendir.
Gelsin yağsın serpisin arada bir, YAZ olmuş -KIŞ olmuş fak eder mi...

Oysa… Oysa Yaz Yağmuru:
İhtiyaçtır, beklenendir, özlenendir, kurumuş toprağa Can’dır!
Nehir Kıyısındaki Toprağa ise; sadece bir renktir Yaz Yağmuru;
Olsa da olur, olmasa da…

Fakat…Fakat O, renk olmak değil, CAN olmak ister…
Yağmurun, ruhu vardır;
Nehir kıyısındaki toprak fark etmese de…

 (Yağmurun en büyük tesellisidir; Nehir Kıyısındaki Toprağın suya muhtaç olmadığını bilmesi; aksi hâlde dinmezdi gözyaşları veda derken) ...

Metanet Yazıcı