Ben Bir Yanlız Adamım

Ben bir yanlız adamım hiç sevilmemişim
Asabi sokaklarım başı boş gezmişim
Gökyüzü ağlarken diner gönüllerin feryadı
Bir nebze ışığa bin nebze karanlığımda sevinmişim
Gözlerinin niyetsiz tebessümünde gülüşlerim
Gamzelerin bir çukur hayata karşı düşüşlerim
Ben sana her anında gülümserim
Beni unutsanda ben seni hala düşlerim
Ben bir yanlız adamım hiç sevilmemişim
Yakıcı bir özlemin darbelerinde can vermişim
Sor bana soğuğu sensiz her anım üşüyorum
Sor bana yanlızlığı bir boşlukta süzülüyorum
Nolur bir an gülümse ben kendimi kaybediyorum
Acının kifayetsiz kederinde bir umut
Işıkları bir bir sönmüş bir şehir
Gönlümde enkazı
Bedenimde bir leke yüreğimden bir sızı
Kalp krizi gibi ansızın
mutluluğu
Senden öğrendim ben bir an bile umutsuzluğu
Ben bir yanlız adamım hiç sevilmemiş
Bir çift gözlerde kendimden olmuş
Gönüldeki bahçem birer birer solmuş
Meğer bu benim için bir sonmuş
Unutma mutluluğu bir bakmışsın son bulmuş
Hazmet acıyı bir bakmışsın bedenin ruhundan olmuş
Ben bir yanlız adamım hiç sevilmemişim
Kaderin bu cilvesinde bir gün sevileceğim
Umutların son bulduğu yerde yeşereceğim