Ben Bir Sokak Lambasıyım

Bir sokak lambasıyım
Caddeyle kaldırımın birleştiği noktada yapayalnız duran
En canlı şahidiyim
Yaşanılan acıların
Mutlulukların, ayrılıkların, kavuşmaların
Her gün binlerce insan gelir geçer önümden
Mutlu mutsuz, kırgın barışık, mütevazi kibir abidesi
Bazen bir yaşlı yaslanır
Yılların yorgunluğunu üzerime bırakırcasına
Bazen aşıklar buluşur ışıklarımın altında
Bazen bir çocuk gelir ders yapar
Aslında karanlıklardan korkanların sığınayımdır sokak ortasında…

Adeta güven abidesiyim
Bazen bir hayvan bağlanır çelikten gövdeme bazen bir bisiklet
Bazen bir sarhoş bazen de bir kimsesiz gelir dertleşir benimle
En iyi en yakın sırdaş benimdir aslında
Herkesten gizlediği gözyaşlarını
Benim ışıklarım altında özürlüğüne salıverir bazıları
Sevdiklerinin isimlerini kalpler çizerek yazarlar üzerime
Aslında hayatın içinden biriyimdir
Yalnızların kimsesi
Varlıklıların farkında olmasa da korkularını gizlediği sığınak
Sokak lambası deyip geçmeyin
Bazen çok şey ifade ederim bazen hiçbir şey
Farklılığım fark edilemeyişimdir aslında...

Geceye gülen tek varlığımdır
Çünkü varoluş sebebimdir gece
Güneşe ağlarım
Çünkü yokluğumdur gün ışığı
Kimse bilmese kimse fark etmese de
Ben insanlarla varım yalnızlığa terk edilsem de
Farkına varılsam da varılmasam da
Bütün hayatın tek tanığıyımdır aslında…

©
02 – 10 - 2016