Ben bir sokak çocuğum adım sanım yok olan
Bilmiyorum hangi zamandı bırakıldığım ve bıraktıklarım
Yaşamın bir kıyısında ya köprü altında ya kaldırım taşında
Asabi tarafım isyanlarda insanlara kızarcasına
Bir martılara kızmazdım, birde serçe kuşlarına
Martılarda özgürlüğü görürdüm deniz üstünde uçtuklarında
Serçelerse, küçük sımsıcak yürekti ağlayan gözyaşlarımda
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
