Ben Bir Şiire Yüreğinden Başlarım

ben bir şiire ellerinden başlarım
sokağın ucu büyütür seni
bilirim hayat martılara sürününce
bir mektup daha çıkarılır hüzne

ben bir şiire ellerinle başlarım
van gölü açar içim
kar yağar unutmaya açık gözlerime
omzunda bıraktığım o küçük uyku
bütün uykulara nöbetinle başlarım

sesini anınca deniz
gözlerimde düşleri buluşur martıların
rüzgârın huzuruna sokulur dalgalar
bir iskele yanar tenezzülsüz yalnızlığa
ben bir şiire alevinden başlarım

ben bir şiire yüreğinden başlarım
dizeler kanatır bakışlarımı
teslim olur bütün mahzunluklar
gülümsemeler bükülür yüzüne

ben bir şiire yüreğinde başlarım
dizlerimde gurbeti uyur ağrılar
kanar bir ot yarı biçilmiş ucundan
günün yarımlığına
ben bir şiire çığlığından başlarım