Ben bir savaş çocuğuyum Şiiri - Oktay Avcu

Ben bir toprak çocuğuyum
Toprakla büyür yüreğim
Annem savaş
Babam savaş
Büyüdüğüm kent
Oturduğum sıra
Öğretmenlerim savaş
Elini tuttuğum ilk kız
Âşık olduğum dünya savaş
Ben barış istiyorum arkadaş
Savaşta kaybettim barışımı
Kolumu istiyorum kolumu
Tut ellerimi gökyüzü
Sarılın bana bulutlar
İnsanlardan kesmeden umudu
Yine de
Savaşta kaybettim her şeyimi
Bir başıma yalnızım
Barışta kazanmak istiyorum
Kimse beni görmüyor mu?
Kimse beni duymuyor mu?
Herkes kendini mi dinliyor
Öfkeyle çoğalırım sandım
Yenildim
yenildim
yenildim
Kazanmak nafile
Hep kaybettik
Kaybolduk savaşlarda
boyumun uzunluğunun önemi yok
kısada olsam
savaş heryerde ülkemde
bu anlamsız
bu kimseye birşey kazandırmayan savaşta
ölenlere hep şehit dendikçe
bitiren olmayacak bu savaşları
artık paralı subaylara şehit denmesin
maaşlı kim varsa öldüğünde şehit sayılmasın
zavallı para için öldü denecek
maaşsız, gönüllü erler şehit olacak
hak eden onlar
karşılıksız ve beklentisiz olmalı
almadan verilmeli sevgiler