Ben Bir Saatim Sende Durmuşum

Ben Bir Saatim Sende Durmuşum

Yüzümde tedirgin bir ümit
Elimde kırmızı karanfiller
Ben bütün saatleri sana kurmuşum
Bekliyorum çalmıyor ziller

Aynalar yaşlanıyor ve yüreğim
Ayaklarım ermiyor bir türlü suya
Amma aymazmışım, amma uyurmuşum
Bir ömür sürdü bu rüya

Ben bir masal kuşuyum, dünyana yabancı
Ötüyorum dalında zamansız
Bir gölgeyim yüzüne vurmuşum
Fark etmen bile imkânsız

Leyla olmana gerek yok
Adın efsanelerde yaşarmış yazık
Ben uğruna mecnun olurmuşum
Kalbin olsaymış birazcık

Herkes eskiyor her şey eskiyor
Değişerek dönüşerek yaşıyor herkes
Ben bir saatim sende durmuşum
Hiçbir saatçi tamir edemez