Ben bir öğretmenim, vatanımın bir köşesinde.
Ellerimde yüzlerce fidan, yüzlerce çiçek,
Her biri bir başka dünya, her biri bambaşka gelecek
Kiminin yüzünde pırıl pırıl bir gülücük, kiminin yaşına yakışmayan bir hüzün
Kimse bilmez ki, Sibel neden konuşmaz.
Adını bile söylemez çoğu zaman,
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
bu şiiri iki kez okudum
ve içinde
bana rahatsızlık veren şeye
değinmeden edemiyeceğim
bu şiir de adı geçen çocuklarla ortak kaderi olan daha
binlerce çocuk var
rahatsızlığım şairenin o çocukların sosyalizyonundan
bahsetmesi değil
rahatsızlığım onların hayatlarında neler yaşadıklarını
kendisinin bildiğini (onları ne kadar anlayor olduğuna değinmesi)
yani bununla kendini ve öğretmenliğini ön plana çıkarıyor olmasıdır.
bence bir olayı bilmek büyük bir başarı değil
asıl mesele olayı değiştirmekte yatıyor...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta