ben bir öğretmenim
öğrencilerim benim güllerim
ben onlardaki sevgiyle beslenenim
onlar bana ham sunulmuş
işlenmesi gereken birer maden
ben, öğrencimi yontmak için elime bilgiyi alan
bir sanatkar, bir mürebbi, bir eğitenim
onları eğitmektir benim görevim
ruhu okşaya okşaya yoğuran
insan çamurundan insanlığı çıkaran
ilahi hikmeti öğretenim
ben bir öğretmenim
öğrencilerim benim sermayelerim
onları severek yüceltmektir görevim
öğrencimi, hatasıyla, yanlışıyla, eksiğiyle sevenim
öğrencimin konuşmasını, tartışmasını
gerektiğinde gevezelik yapmasını isterim
ben susan, konuşmayan
benim düşündüğümü düşünen
söylediğimi tasdik eden
ne dersem kabul eden öğrenciyi n’eyleyeyim
bu değil benim hedefim
bana tartışan, sorgulayan öğrenci gerek
ki ilerleyeyim
benim öğrencim
araştırarak bulan, bulduğunu uygulayan
uyguladığını yayan olmalıdır ki öğrendi diyeyim
onlarla ben yok olup eriyeyim
yeter ki onlar
öğrenmeyi öğrensin, bilmediklerini bilsin,
bilgiyi hedef edinsinler
yeter ki
bilgiyi azık, ilmi rızık, eğitimi rızalık bilsinler
işte o zaman ben öğrencime bir basamak
bir merdiven olur mum gibi erir,
etrafımı aydınlatırken kendimi yok ederim
ben bir öğretmenim
doğruyu göstermektir dileğim,
çünkü ben öğrettikçe öğrenenim
öğrencilerim benim canlarım ciğerlerim
benim en nadide güllerim
kimi karanfil kimi lâle kimi bir başak sümbül
onları ben kokladıkça severim
çünkü ben bir öğretmenim
ben öğrencilerimi öğrendikçe seven
bilgiyle sevgi ekip sevmeyi yeşertenim
çünkü ben sevmeyi öğretenim
ben bir öğretmenim
bir elimde bilgi meşalesi
diğer elimde hilim
bilgiyi, insan için faydalıysa veririm
çünkü ben faydalıyı öğretenim
ben bir öğretmenim
bedenimi enerjiyle yoğuran
çevremi aydınlatıp, karanlığı boğanım
bilgi ve doğruluktur benim tek dayanağım
çünkü ben gerçeği arayanım
ben bir öğretmenim
iyiyi iyi, kötüyü kötü olarak tanıtanım
hakkı tutup kaldıran, nesillere sunanım
doğruyla yanlışı, güzel ile çirkini,
ayırt etmeyi öğreten
karanlığın karşısına bilgi ile çıkanım
çünkü ben zihinleri aydınlatanım
ben bir öğretmenim
bilmediğini öğrenen, öğrendiğimle yetinmeyenim
öğrencilerimle gelişen, onlarla ilerleyen,
onlarla bütünleşenim
onlar benim hızım, benim kuvvetim
beni hayata bağlayan en büyük tesellilerim
ey benim işlenmeye hazır cevherim!
geleceğim, istikbalim, ümitlerim!
ateşten kaçarcasına cehaletten kaçan güllerim
canlarım ciğerlerim
sizler var oldukta ben var olacağım
öğrenmeyi, öğretmeyi
öğrendiğimle amel etmeyi öğreteceğim
çünkü
Peygamber’dir benim öğretmenim
Kayıt Tarihi : 3.12.2009 08:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öğretncilerim için gerçek duygu ve düşüncelerimi iletmek için yazdığım bir şiirdir. Ben öğrencilerimi nasıl görmek istemişsem onu yazmaya ve duygularımı dile getirmeye çalıştım.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!