Ben bir öğretmenim kalem elimde
Eğitim şart diye coşar yazarım
Gökte bayrak özgür benim yelimle
Uygarlığa doğru koşar yazarım
Bilgi sevgi saygı benim işimdir
İlerlemek çağdaş olmak düşümdür
Eğitimsiz kalmak sanki kışımdır
Yüreklere sığmaz taşar yazarım
Güneş gibi ışık oldum yollara
Yavruları sardım benim kollara
Bazen yüzdüm bazen bindim sallara
Nice engelleri aşar yazarım
Eğitime önem versin tüm kullar
Çiçek bahçesine benzer okullar
Kitap ile meşgul olsun akıllar
Sınıflara güller döşer yazarım
Eğitim işleri ihmale gelmez
İlim bilmeyenin yüzleri gülmez
Cahiller hiç insan kıymeti bilmez
Doğruyu bilerek yaşar yazarım
Okul yollarına güller dizilir
Gönüllerde daim mutlu gezilir
Okumayan çocuk elbet ezilir
Asude’yim sırrım deşer yazarım
Kayıt Tarihi : 24.11.2009 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
' ÖĞRETMENLER GÜNÜ ' TÜM ÖĞRETMENLERİMİZE ARMAĞAN OLSUN...BU KUTSAL MESLEĞİ HAKKIYLA YERİNE GETİRENLERE SELAM OLSUN
"Günün Şiiri"ni ve "Günün Şairi" Fatma Pınarbaşı Hanımı yürekten kutluyorum. Nicelerine.
Talihimi, tarihimi, ikbalimi ve istikbalimi yaşayan odam,
Dersliğim.
Ve bir de yarınlarını, mukaddesatını sırtında taşıyan adam,
Mukaddes yüküm öğrencilerim
Öğrencilerimse gözlerim
Çünkü ben bir öğretmenim!
Ben onlara her şeyi öğretirim,
Onlarsa bana dünyayı gülücüklerine sığdıran
Tatlı bakışları…
Ders zili çalıpta sınıfımın kapısından girince,
Dünya’nın bütün dertlerini unuturum.
Onların saf ve içli bakışlarını görünce,
Tertemiz dünyalara kavuşurum.
Zehra’mın deniz mavisi gözlerinde,
Hayatımda suyun azizliğini ve özelliğini…
Doğa Yaren’imin zeytin karası gözlerinde,
Bir dost bakışın sadeliğini ve temizliğini…
Emir’imin anadolumun yağız delikanlısı gözlerinde,
Yiğitliğin destanını ve Türk’ün yürekliliğini…
Erdem’imin kömür karası gözlerinde,
Necip bir milletin sevdalarındaki bilekliliğini görür,
Ve kaybolurum gözlerinden bana ışıyan nurun içinde.
Hele bir de riyasız ve katıksız duruşlarının arasında,
Gül gibi nazenin ve masumane bir edayla,
Şaşırarak baba demeleri yok mu?!!!!
Beni benden alır götürür,
Bırakırlar bir gülistanın amberi kokusunun ortasında…
Ben işte bu mukaddes yüke hamalım;
Çünkü ben bir öğretmenim.
Öğrencilerimse duygularım, sevdalarım.
Ben onlara her şeyi öğretirim,
Onlarsa bana bin çabayla unutturulan,
Veya da unutturulmaya çalışılan,
Duygularımı , sevdalarımı…
Behice Su’mun miniminnacık ellerinde,
Dostluğu ve vefayı…
Berke’min bal damlası dillerinde,
Samimiyeti, candanlığı ve sefayı…
Sezin’imin meleklerden aldığı yanaklarında,
Yare verilen ve sevda kokan al elmayı…
Burak Kağan’ımın omuzlarında,
Nizam-ı Alemi ve Kızıl Elma’yı…
Denizimin dalga dalga saçlarında,
Babaannemin başındaki yazmayı…
Mustafa’mın yiğit yüreğinde,
Zalime zulmünü hatırlatan büyük atamı…
Yasin’imin zorbalara kafa tutan duruşunda,
İlay-ı Kelimetullah’a olan büyük sevdamı…
Görürüm, duyarım, hissederim ve yaşarım.
Her gün en yeniden, her gün en baştan!
Ben işte bu mukaddes yüke hamalım;
Çünkü ben bir öğretmenim.
Öğrencilerimse ülküm ve hülyalarım.
Ben onlara her şeyi öğretirim,
Onlarsa bana şeytanın el süremediği,
Eşref-i mahlukat olan insanı
Ve insanda var olması gereken melekeleri…
Kadir’imin ay gibi durgunluğunda,
Kadir şinaslığı…
İrem’imin iffetli gerdanında,
Al-i cenaplığı…
Dila’mın vakur endamında,
Adalet mülkündeki sultanlığı…
Celal Deniz’imin ak yüzünü süsleyen kara kaşlarında,
Türk otağındaki asil hakanlığı…
Yakup’umun damarlarındaki kanında,
Genlerini süsleyen delikanlılığı…
Gülçin’imin alnındaki şanında,
Şems’ine sema yapan semazenliği…
Atalay’ımın alnındaki nurunda,
Kutsallarına hasredilen fedakarlığı…
Görürüm, anlarım, öğrenirim ve kutlarım,
Her gün en yeniden, her gün en baştan.
Ben işte bu mukaddes yüke hamalım;
Çünkü ben bir öğretmenim.
Öğrencilerimse bu günüm ve yarınlarım.
Metin Hanlıoglu (Meçhuli)
TÜM YORUMLAR (18)