Ben Bir Öğretmenim Şiiri - Yorumlar

Kaleminiz daim olsun hocam.. yarınımızın umutlarınınn size ihtiyacı var..kutlarım...

Ben işte bu mukaddes yüke hamalım;
Çünkü ben bir öğretmenim.
Öğrencilerimse bu günüm ve yarınlarım.

Tek kelimeyle gönlüme işledi, duygulandım; huzur duydum; var olun... 10 puan... Gönlüme sarıyorum...

Öğretmenim! ..

Işığım öğretmenlerime
Sevgili öğretmenlere...

Okuldaki ilk günüm, yerim nerde? ..
Der gibi bakınırken, görür biri içerde,
Bana gelip yaklaşır; içten gülümseyerek,
Baktım O'nun yüzüne, utanıp çekinerek! ..

Güneşim gözbebeğim; her şeyim öğretmenim!
Ellerini öperim; sevdiğim öğretmenim!
Işığında giderim, bir tek güvencim benim! ..

Bir baktım ki arkama, annem çok uzaklarda,
Anladım ki gidemem, kalıyorum hep burda,
İlk günüm böyle geçti, içim kalbim yansa da...

Âdeta zaman aktı, silinmezdi o günler,
Hep derdi öğretmenim, siz, o solmaz çiçekler;
Yarın büyüyecekler; daha nice dilekler! ..

Bir bayram dönüşüydü; maziye daldım daldım;
Yığıldıkça yığıldı, sanki altında kaldım,
Yaklaştıkça yaklaştı; hayali adım adım! ..

Gerçekler dizim dizim, karşımda dikim dikim,
Düşlerdekiyle kalsam, giderim iklim iklim,
Bunda çaresizlikten, tutuldu dilim dilim! ..

Bir ihtiyar uzaktan, bize şevkatli bakar,
Onu hiç fark etmedik; işte bu beni yakar,
Sandım ki öğretmenim; gözlerim akar akar,
Duydum ki o rahmetli, içim kanar da kanar? ! .

06.03.1998-Adana

Arif Tatar




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


--------------------
Bu şiirin hikayesi:

Bir gün iş yerinde 'misafirin var' diye haber geldi; merakla hemen gittim... Karşımda duran, ilkokuldaki öğretmenimdi; elini öptüm! .. O candan gülümsemesi yüzüne yayıldı; gözlerimi ayırmadım bir süre; çünkü, o gülümseyiş bana hayat veriyordu! .. Karşılıklı sohbete başladık... Benim mühendis olduğuma o kadar sevinmişti ki! .. Yeğeninden emekli olduğunu duyduğum için sohbet oraya dayandı... Yine gülümsedi; Arif, öğretmenliğe geri döndüm; on beş gün ancak dayanabildim; demesiyle biraz şaşırdım... Ne güzel duyguydu değil mi? !
İlkokulda başöğretmenimiz, Ankara'ya giderken aynı otobüse binmiştik; o kadar zevkli bir yolculuk geçirmiştik ki! .. O şevkâtli ve güleç yüzü, yolculuk boyunca hiç mi hiç gitmedi... O daima Dörtyol'un Başöğretmeni olarak kaldı; kalacaktı; bu kelimelerimden onun kim olduğunu Dörtyollular bilir! .. Bayramlarda ziyaretine gittiğimizde yüzündeki sevincinin eksilmediğini görürdüm... Osmanlı - Cumhuriyet Dönemini çok iyi bilen, yaşayan bir insandı...Her fırsatta o unutulmaz günleri anlatır; Ermenilerin yaptığı zulmü dile getirirdi... Doksan yaşın üzerinde vefat etti... O'nu rahmetle anıyorum...

Yüreğinize kaleminize sağlık Metin Bey.mükemmel ve çok anlamlı dizlerdi.sizin nezdinizde tüm öğrenci sevdalısı öğretmenlerimizi kutluyorum.tam paun saygılarımla...