Ben bir sahildim, Kimsenin bilmediği,
Issız dağ diplerinde,
Hep seni dinliyordum, kayalara çarpan,
Dalgaların sensizliğinde.
Ben bir cahildim, kimsenin görmediği,
Maneviyatın denizinde,
Hep seni okuyordum, mısralara çarpan,
Şiirlerin dizelerinde.
Ben, bir volkandım, kimsenin anlamadığı,
Alevlerim içimde,
Hep, beni yakıyordum, yüreğime çarpan,
Lavların küllerinde.
Ve, ben bir mumdum,
Dibine ışık vermeyen.
Kendi kendini, eritipte,
Hep, kendi kendini bitiren...
Kayıt Tarihi : 5.2.2002 19:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!