Ben bir meleğim
Yağmuruna tutulmuşum sonsuzluğun
Bu nedenle kanatlarım ıslak
Ve uçamıyorum
Başımda papatyalardan tacım
Avucumda gül yaprakları
Sevgi için çıkmıştım yola
Ama bulamıyorum
Ben bir meleğim
Parlak ışıklar saçmak için ara sıra inerim yeryüzüne
Sevgiler biriktiririm
Dünyamın bimbir harikası insanlarına
Ben bir meleğim, ama anlamadı beni kimse
Kırık şimdi kanatlarım
Yorgun o meleği, göğe kaldırdım
Çıkışı olmayan bir yolda hayallerle yaşamaktayım
Size ne sevgiler sunacaktım ne umutlar
Yitirdiniz, benim gibi şansınızı
Benimde parçalandı umutlarım
Şimdi sadece insanım
Kayıt Tarihi : 19.9.2005 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
eşrefi mahluk hazreti insandır ama ben acizane şiire verdiğiniz bu emekten dolayı sizi kutlarım. şen ve esen kalınız..
TÜM YORUMLAR (4)