Ben bir Mahkum Ben Bir Forsa

Ben
Bir mahkum
Karanlık zindanlarda
Prangalara vurulmuş
Efsunlu yıldızlarından
Mahrum
Yaşayan
Geceleri
Öfke ve
Korkularımla
Sığınırım
Yarınlara
Ait
Umutlarıma

Ben
Bir forsa
Yakamozlarına
Muhtaç olduğu
Denizin
Sesini duyan
Her kürek vuruşunda
Ve
Kokusunu
Soluyabilen
Yalnızca

Karanlıktayım
Her dem
Her dem
Lanet bir yarasa
Gelir kanımı emer
Çığlıklanır
Yüreğim
Sessizce
Derinden

Bir ben miyim
Yalnızca
Tutsak olan
Aklın kör kuyularında
Nefsimizin esiri
Değilmiyiz
Hepimiz
Hepimiz
Koşmuyormuyuz
Bizi kül'e çevirecek
Ateşe

Kendi ellerimizle
Koymuyormuyuz
Tuğlaları
Birer birer
Çepeçevre
Duvarlar örmüyormuyuz
Gönül insanı olmaktan çıkıp
Cüzdanındaki parayla
Anılmıyormuyuz
Herbirimiz

Nerede biter
Daha kaç gün
Sürer bu esaret
Bilemem
Bedenimin
Tutsaklığına
Ruhum hergün
İsyan ediyor
Patlar birgün
Yüreğimde biriken
Cesaret
Kırarım
Zincirleri
Duvarları
Yıkarım

Göze gelmez
Ne yaralar
Ne de acılar
Öğrenirim
Ölmeyi
Ölmeden önce
Sevmeyi
Bir martının kanatlarında
Ölüm denen
Asude bahar diyarına
Uçarken...

Yakın gemilerinizi
Buyrun sizlerde gelin...