Ben bir esrik, bir o kadar da mahbub idim.
Şimdilerde yüreğimde şûle, gözlerimde girye.
Sanki fariğ oldum senden.
Gözlerim ne kadar da b-i vefa, hep mi ah-i zar?
Unuttum diyorum işte, bahtım böyleymiş.
Ah şu teselli olmasa nasıl yaşanır bu fani dünyada?
Unuttum diyorum işte, bahtım böyleymiş.
Ah leyâl dilin olsa da anlatsan her şeyi.
Ben bir üftade, bir okadar da nalan idim.
Şimdilerde sessizim, neva bulamazsın bende.
Ben bir idrak içerisinde şad idim.
Şimdilerde bedenim bana füzûn.
Sen bir baran, ben ise şitâ idim.
Şimdilerde her günüm sayf.
Sen bir enver, ben ise çâk idim
Şimdilerde bahtına küsen bir fariğim.
Kayıt Tarihi : 9.2.2024 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bazen kelimeler nafiledir ona olan özlemi anlatmaya. Bu şiirde bir özlem haykırıyor. "Rüya Mahkûmu" adlı eserimden esinlenerek bu şiiri yazdım. gerçi şiir yazdım desemde özlemi ifade eden dile getiren bir şiirmi, asla! özlemek o kadar ağırdır ki kağıda herşeyi aktarabilirsin birine olan özlemi asla...
![Fevzi Abacıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/02/09/ben-bir-mahbub-idim.jpg)
TÜM YORUMLAR (16)