Ben Bir Köylü'yüm Şiiri - Durmuş Kaya

Ben bir köylüyüm,
Aklınızın ulaşamadığı bir köyde
Sarı Çizmeli Mehmet ağayım!
Türkülerim çilelerden çıkar
Yıldızlarım baktığım yerden,
Daha nazlıdır ay’ım!

Ben bir köylüyüm,
Rengim kokum vardır yediğiniz ekmekte,
Kekikte, çiğdemde, şebboyda!
En yükseklerde açar gelinciklerim
Anadolu kokar terim!
Senin mersedesine
On çeker bengitayım!

Ben bir köylüyüm,
Ya bir çeşme başında
Ya da harman yerinde başlar sevdalarım!
Yurdumun her kilometre taşında
Ata'mdan kalma vakarım!
Bazen hüzün olurum sokak sokak
Sevinç olurum kiraz dallarınca kırmızı
Dağlarca dağ
Ağıtlarca acı,
Irmağım
Çayım!

Ben bir köylüyüm,
Bir kuru soğandan doğar mutluluğum
Sizin alacakaranlık ve soğuk şehriniz
Geceleri cinnet getirirken
Benim tozlu yollarım yasemen kokar
Benim yüreğimde sümbül
Senin yüreğinde nem kokan bir yelken!
Ve benim en güzel hülyalara
Kurulur yay’ım!

Ben bir köylüyüm,
Daha çok 'Ben' olduğum kadar varım!
Türkülerle yanık yanık iniler
En saf ve asil duygularım!
Hiç olmadı olmaz da
Lunapark'ım
Barım, gazinolarım!
Bilirim sizi de, şehrinizi de
Bilirim nazınızı kahrinizi de,
O balık kokan, şarap kokan denizi de
Sisler içinde oynar hatıralarım!
Orda başlayan hayallerim
Orda kurulan yıkılan
Sırça sarayım!

Ben bir köylüyüm
“ben” kokar iğneden ipliğe neyiniz varsa
Bazen bir inek sütü kadar ak
Bir çaydanlığın sırtı kadar karayım!
Ama hep tertemiz ışır yakamozlar
Gökyüzünde Samanyolu
Benimle dolu!
Ne Japon gülü’nde, ortanca’dayım!
Bensiz ulaşılmaz, ışımaz yıldızlarım
Gül yüzlü dolunayım!