Ben bir kere öldüm
Yıkadılar aldılar götürdüler
Kaldırımların tozlu kumundan beyazdı bedenim
Ayaklarım ayakkabıya sığmıyordu
Utangaçlığın korkusuyla gömdüler beni
Ben bir kere öldüm
Küçücüktüm daha
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
İnsan bir kere ölür, o da Allah'ın levh-i mahfuza kaydettirdiği tarih dolunca Melek-i Mevt gelir ve tatlı canı gül tenden ayırıp şahsı geriye dönmemek üzere baki aleme yolcu eder.
Sizin ölüm olarak tavsif ettikleriniz imtihan dünyasının çileleri ve sıkıntılarıdır. Kim bu sıkıntılara sabır ve tevekkül gösterirse baki alemdeki cennetin yolcusu olur.
Hayırlı sınavlar olsun inşaallah.
İnsan bir kere ölür, o da Allah'ın levh-i mahfuza kaydettirdiği tarih dolunca Melek-i Mevt gelir ve tatlı canı gül tenden ayırıp şahsı geriye dönmemek üzere baki aleme yolcu eder.
Sizin ölüm olarak tavsif ettikleriniz imtihan dünyasının çileleri ve sıkıntılarıdır. Kim bu sıkıntılara sabır ve tevekkül gösterirse baki alemdeki cennetin yolcusu olur.
Hayırlı sınavlar olsun inşaallah.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta