Buldum derken mutluluğu, zalim tokadını yedim
Değmezmiş sana, sana olan sevgimi öldürdüm
Ölen aşkını da yüreğimin derinliğine gömdüm
Aşklar mezarlığına seni gömen ben bir katilim
Aklım yerindeyken aklımı benden çaldın be hain
Yüreğimi ölüm mezarlığına döndürdün be zalim
Şimdi bir deli divanenin içinde saklı geçen hatıran
Hatıralar mezarlığına seni gömen, ben bir katilim
Açıldı gözüm bak sana ağlayan kimsen yok artık
Senin için gözlerimde çağlayan yaşlar yok artık
Öldü duygularım beni bağlayan kimsem yok artık
Seni kimsesizler mezarlığına gömen, ben bir katilim
Necip KÜÇÜK (Ocak 2010)
Kayıt Tarihi : 20.3.2010 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)