Ben bir kadınım Şiiri - Tekin Bayram

Sessiz sedasız bir merhabanın
Telaşı içinde
Ateşi çalıp kaçan
Çocukların gözlerinde
Asılan o asi kadınım.

Nasırlı ellerinde çapa
Kah bir öğle sıcağında
Eli şakağında
düşünen
Sırtında küçük bebeğiyle
Her gün ufuklarda
Yolunu gözlemekte
Yorulan kadınım

Söylediğin o büyülü sözlere
Ram olan
Kadınım

Düşmüş düşürülmüş
Tem otoyolunda
Ruhumuz çizip geçen
Siyah
Kırmızı
Renkli arabalara otostop yapan
Hayata o arabaların penceresinden
Bakan kadınım

Boya küplerine banıp banıp
Lüks arabaların kaportasında
Arabadan çok teşhir edilen kadınım

İçip içip her gün her gece
Atacağın dayağı alışkın
Sabırsızlıkla bekleyen
Sonra sokak ortasında
Yüz bin kere bıçaklanan
Kadınım

Monalisanın gülüşlerinde
Usulca omuzlarına yaslanan
Bütün çıplaklığını ayıplarını
Saçımın bir tek teliyle
Örten kadınım

İstanbullun ter kan ahlaksızlık
Kokan dar sokaklarında
Sıyrılıp üç kuruşa koynuna
Sokulan kadınım

Her defasında ansızın
Aldatmana rağmen
Küçük oyuncaklar ve kocaman
Yalanlarla kandırdığın
Kadınım

Her ihanetin pezevenkliğin
Ardından
Şehevi duygularını
Bende bastırdığın teskin olduğun
Sakinleştiğin bir anda
Beni bin kez daha aldatma ihtimaline rağmen
sana
Masumane
mecbur teslim olan
Kadınım.

Çarşıda sokakta
Parfümüne rujuna
Baldırı açık
Vurulduğun kadını hayal edip
Pornografik kültürünü
Evde deney imlemek istediğin
Kadınım

Kırmızı iç çamaşırlarla
Hayal edip evin yolunu
Tutuğun her gece
Paçoz gibi uyuyup sızan
Kadınım

Her gün dört duvar arasında
Aynı ter kokusu
Aynı vücut kıvrımlarını
Görmekten bıktığın dan
Yeni limanlarda demirlerken
Sabırla yolunu
Gözlemekte bıkan kadınım

Oysa her seferinde
Dönüp dönüp
Bana gelmekten başka
Çaren kalmadığını bilememe rağmen
Seni yine af eden kadınım

Kim bilir sen bu satırları okurken
Hangi hastanenin izbe karanlık
Acil servisinde
Sana hayat vermek için
Doğum sancıları çeken
Kadınım.