Ben bir kadınım Şiiri - Necibe Sucuoğlu

Ben bir kadınım;
Sarı saçlı,siyah saçlı,
Renkli gözlü,kara gözlü,ne farkeder?
Ne farkeder,
Nüfus cüzdanımda Türk yazıyor?
Ben,nüfus cüzdanım olmadan da kadınım.
Ben bir anayım aynı zamanda;
Afrika'nın kara çocukları benim çocuklarım.
Benim çocuklarım,
Avrupa'nın maviş gözlü,sarı saşlı Sandralar'ı,Franklar'ı.
Hiroşima'da can çekişerek ölen
Yuki'nin,Chang'ın,
Bosna Hersek'te katledilen çocukların anası benim;
Bağrım yanıyor.
Benim, boynu bükük Ayşe'nin,Ali'nin anası.
Arkhimedes'in,Arısto'nun,Mevlana'nın,Atatürk'ün,
Daha nicelerinin anasıyım ben,
Gurur duyuyorum çocuklarımla.
Ama,
Mahcubum aynı zamanda;
Hitler ve Musolini gibilerini de ben doğurdum.
Utanıyorum böyle çocuklarım da olduğuna.
Ama,ben onlara kötülüğü öğretmedim ki,
Aslında ürkek birer çocuktu onlar.
Akıllıydılar ama,korkak ve ürkektiler.
Kimi karanlıktan korkardı,
Kimi yanlızlıktan,kimi silahtan.
Belki korkaklıklarının acısını
Başkalarından çıkarmaya çalıştılar.
Ne yapayım,anayım işte.
Doğa gibi,karatoprak gibi,
Bereket yüklü,cefa yüklü,
Vefakar bir kadın,bir anayım ben.