ben bir kadın insanım dağlar taşlar ile adamlar
ananız, bacınız, kızınız, kadınınız benim
elimden karışır çorba, aş olur
dikenli yolları adımlarım ova bulur
severim insanı anayım ezeldeki ruhumla
bağrıma basarım yavrularımı kollarımla
başımı kah yemeni örter, kah eşarp
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim