Ben en güzel yerindeyim, yani sesinin soluğundayım.
Sesine karıştır beni, seninle sonsuzluğa uçayım.
Tepeden tırnağa âşığım, bilirsin kanatlarım var benim.
Ben en güzel yerindeyim, yani sesinin soluğundayım.
Çocuk parkındaki salıncak misali sesinle en yükseklere sallayıp da tut beni.
Tepeden tırnağa âşığım, bilirsin
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Ey şair!
Sen nerden bilirsin beni?
Soluğumu ve sesimi.
İlk ve son öptüğün yerde
Zaman durdu sanki
Ama orası kesinlikle Homeros'un Etekleri değildi.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta