Ben en güzel yerindeyim, yani sesinin soluğundayım.
Sesine karıştır beni, seninle sonsuzluğa uçayım.
Tepeden tırnağa âşığım, bilirsin kanatlarım var benim.
Ben en güzel yerindeyim, yani sesinin soluğundayım.
Çocuk parkındaki salıncak misali sesinle en yükseklere sallayıp da tut beni.
Tepeden tırnağa âşığım, bilirsin
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Ey şair!
Sen nerden bilirsin beni?
Soluğumu ve sesimi.
İlk ve son öptüğün yerde
Zaman durdu sanki
Ama orası kesinlikle Homeros'un Etekleri değildi.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta