Ben Bir İnsanım Şiiri - Şahin Karaman 3

Bazen ağladım,
Bazen güldüm.
Şu hayat çarkında,
Divane gibi gezip dolandım.

Bir kararda durmak mümkün mü?
Çünkü ben bir insanım.

Bazen komediler,
Bazen dramlar.
Oynadım bu sahnede,
Anlaşılmaz buldu beni görenler.

Her an anlaşılmak mümkün mü?
Çünkü ben bir insanım.

Ah! şu yürek,
Yok mu şu yürek.
Bazen gülünç, ya da saygın edip,
Tahrip ediyor beni bilerek.

Duygusuz yaşamak mümkün mü?
Çünkü ben bir insanım.

Şahin oldum,
Alçaldım, yükseldim.
Vefasız insanlar uğruna,
Ömrümü seferi seyran ettim.

Ölümlü olmamak mümkün mü?
Çünkü ben bir insanım.

17 / 10 / 1991