BEN BİR İNSANıM Şiiri - Mustafa Yaralı

Ben bir ana babadan
Âdem olup gelenim
Bir cenahtan nokta
Bir cenahtan evrenim

Ben
Sevginin yeşerdiği yerdeyim
Güneşim yağmurum
Gecelerinde yıldızlaşır
Karanlığında ayım
Parlayan ışık
Kendine âşık
Yaratana perdeyim

Ben
Kuşların sesi
Dört mevsimin rengiyim.
Dağların doruğunda kar
Ovaların neşesi
Doğu ve Batının ahengiyim
Ben sevgiyim

Ben
Mezarlarda selvi
Yaylaların kır çiçeği
Bahçede gül ağacı
Yamaçlarda ormanım
Ben yaşam sevinci
Ben bir canım

Dereyim çayım ırmağım
Uçsuz bucaksız deniz
Derinliğinde sedef
Sedeflerde inciyim
Ben
Bilgeler çarşısında dilenciyim

Ben yedi veren gül
Kokusuna bülbülüm
Asırlık çınarım.
Hemen yanı başında
Çağlar gönül pınarım
Bereketli toprağım.
Köküm dalım yaprağım

Velhâsıl ben
Hisseden duyan
Sözü özüne uyan
Kendini
Her şeyin yerine koyan
Gönülüm
Yüreğim
Canlara canım
İyiliğe dostum
Düşmanlığa düşmanım

Ben
Ateşten topraktan
Havadan sudan
İliğim kemiğim
Etim kanım
Ben hiç bir şey değil
Ben sadece insanım

30.10.1995