Beni yazıyor karanlık! İşte, tutsaklığım müebbet
Duvarlarını örmüş soğukluğu yalnızlığın
Bugün dündür dün çoktandır gelmeyen bir karanlık
Bir sezgi, bir dua, tükenişin çoğaltısı
Birin yarısı, hiç olmanın eldesiz payı, paysız kaygısı.
İçimde gezinme. Boşluğun adresi, ıssız bir geçit
Bir patika arama hiç yolsuzum, unut benim unutkanlık!
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
