Beni yazıyor karanlık! İşte, tutsaklığım müebbet
Duvarlarını örmüş soğukluğu yalnızlığın
Bugün dündür dün çoktandır gelmeyen bir karanlık
Bir sezgi, bir dua, tükenişin çoğaltısı
Birin yarısı, hiç olmanın eldesiz payı, paysız kaygısı.
İçimde gezinme. Boşluğun adresi, ıssız bir geçit
Bir patika arama hiç yolsuzum, unut benim unutkanlık!
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
