Bu koca dünyada ben bir hiçim,
Kaybolmuşum karanlık sokaklarda.
Bir yudum suya hasret kalmışım,
Umutsuzca arıyorum içimde bir ışık.
Dolup taşan kalabalıklar arasında,
Gözlerimde kaybolan bir umut ışığı.
Bilmeyenler bilir gibi bakıyor bana,
Bu koca dünyada kaybolmuşum ben.
Belki de beni göremezler aralarında,
Gizlenmişim gözyaşlarımda ve hüzünlerde.
Gözlerimde yanan bir çığlık, sessizce,
Bu koca dünyada bir yabancıyım ben.
Yitik bir harf gibi düştüm cümlelerin arasına,
Kendi hikayemi yazmışım sessizce geceye.
Gönlümde yankılanan boş bir şarkı,
Bu koca dünyada bir hiçim, anladım işte.
Ama belki de bir gün bulurum yolumu,
Gönlümde açan bir çiçek gibi, umutla.
Bu koca dünyada ben bir hiç olsam da,
Belki sevgiyle dolu bir kalbe olurum yeniden.
Kayıt Tarihi : 31.1.2024 14:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!