Ölüm elimde hayat
Yarını alıp uzaklara gidiyorum
Gökler büzülmüş,Denizler ezilmiş bana ne
Onuda toprak düşünsün bağrında
Gecesi afet,gündüzü tufan
Yağmuru paslı,bulutu gamlı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta