Ben bir gül yitirdim Şiiri - Hamdi Oruç

Ben bir gül yitirdim

Dinme göz yaşım
Ben bir gül yitirdim

Ben bir yar yitirdim
Yirmi yaşımda

Güzel İstanbulda
Gül yitirdim gül oldum
Gül yitiren güneş bulsa bile kan ağlar
Kan ağladım İstanbulda

Ben bir gül yitirdim
Ben bir nur yitirdim

Kadın değil yitirdiğim
Ben bir gül yitirdim
Gönül bahçem kaldı gülsüz
Gönül bahçem kaldı güneşsiz

Yar inciden gülden kıymetli
Ben inci yitirdim
Kınamayın beni
Ben bir gül yitirdim
Ben bir yar yitirdim
Yar yitiren güneş bulsun

Gitmek istedim gidemedim
Yar kokusu var sende İstanbul

Kınamayın ağlamamı
Kapanıp odalara
Gül için ağlamak gül
Ben bir gül yitirdim
Ben bir yar yitirdim
Yar yitiren kan ağlar

Ben bir gül yitirdim
Ben bir inci yitirmedim yar yitirdim
Bende açtığı derin yaraları var

Ben bir inci yitirmedim yar yitirdim
Kapandı vuslatın kapısı bana
Öptüm alnıma koydum çölü
Ağlamayı... yanmayı...
Adını sevdim tadını sevdim o nazlı yarin
Ben bir gül yitirdim
Ben bir yar yitirdim

Ben bir inci yitirmedim yar yitirdim
Öptüm alnıma koydum bin ateşi
Kadına çarpılmak güneşe çarpılmakmış
Gül koklamadım darılır diye onu sevdim seveli
Ben bir gül yitirdim

Kadın güldür
Bilmiyorsan Karaca oğlana sor
O kadın güldü
Unutturur gülü güneşi
Bir gülüşü
Kınamayın bu kara sevdalının halini
Sevdası gül
Gül yitiren gül olur
Ben bir gül yitirdim

Ben bir gül yitirdim
Bende açtığı derin yaraları var
Kınamayın ağlamamı
Gül için ağlamak gül olmak
Gül yitiren gül olur
Yıldızı batar İbrahim olur
Yar yitirdim kan ağladım