Ben Bir Garip Serçe Şiiri - Mustafa Kunur

Bir kuru ekmeğe;
Bir garip serçe canım...
Uçtum mahsun,
Kondum, yorgun umudum.
Yüklendiğim benden büyük olsa da;
Umutla sevda getirdim şehrine,
Her sabah...
Hasret kuşanıp uçtum;
Günbatımında umudun tükendiği,
Özlemin artığı,
Soysuz acıların kol gezdiği yere...
Giderken gölgemi bıraktım
Sokaklarında;
Yalnızlığa gönlümü,
Siyah ufka sattım anılarımı,
Caddelerinde bıraktım,
Mavi düşlerimi...
Yorgun bir kentin yorgun yüzüne
Dönse de aslım;
Dağıttım taş sokaklara;
Ayrılıktan kalma bende ne varsa...
Üzülme sen sevdiğim!
Ben garip serçe,
Uçurumlar aşıp yine geleceğim sana...
Bende kalan bir kuru ekmeği paylaşmak için;
Sevda adına...

Mustafa KUNUR