Ben bir dut ağacı gölgesiyim
Bir kozaya yem olmuş yapraklarının
Göz bebeğimde, tanelerimdi dökülen
Ve can yakmaktaydı koza, ince, ince kemirdiğinden
Kemirmeye mecburdu, ipek çıkaracaktı böcekten
Ben bir dut ağacı gölgesiyim
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Beğeniyle okudum şiirinizi. Kaleminize sağlık sayın İlhan Keskin..
Saygılar
Yüreğinize sağlık şiirinizi beğeniyle okudum dilerim gönül sesiniz hiç susmasın yolunuz daima aydınlık umutlarla dolu olsun kaleminiz hiç durmasın nehir olup çağlasın ilhamınız bol yarınlarınız mutluluklar içinde olsun saygı ve sevgilerimle.
Yüreğinize sağlık şiirinizi beğeniyle okudum dilerim gönül sesiniz hiç susmasın yolunuz daima aydınlık umutlarla dolu olsun kaleminiz hiç durmasın nehir olup çağlasın ilhamınız bol yarınlarınız mutluluklar içinde olsun saygı ve sevgilerimle.
Gölgemin altında yatmakta olan insanlar 'üstelik kardeş....'
Kaleminize sağlık sayın İlhan Keskin..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta