Ben Bir Deliyim Şiiri - İmren Çelik

Bir mide kanaması geçirir gibi kıvrandıran;
acılar bıraktın avuçlarıma..
Her hüznüme tek tek gösterdiğim,
düş kırıklığı koleksiyonum var sayende..
Gerçeklerle yüzleşmek öylesine zor geliyor sanki cıva sürülen gözkapaklarıma..
Tek suçu Musevi olan kimsesiz aşk'ım seks adlı Nazi kampında sabun olarak kullanıldı sevgilim..
Otuzbir çeken ihanetlerin titreyerek boşaldıkları anlarda çıldırasıya terlediler;
oysa aşk'ımdan akan tek şey tuzlu gözyaşlarıydı..
Temize çıkaramadığım çocuksu hayallerimin cesetleri şimdi paramparça.
Hüzünlü ve soğuk olan matemi ciğerlerime kadar çektim..
Ruhum bedenimden ayrılmak için debelenirken;
duygularımın boğazına yapışan ayrılık,
gözlerimdeki varlığını boşalttı vajinasına! !

Çeyizlerime;
narin danteller gibi işlenmiş düşlerim bulanıklaşarak kararan gözlerime ışık saçmıyor artık..
Hayallerimi kağıtlara anlatmaya kalkıştığımda,
kağıdın tanık olduğu tek şey gözyaşlarımdı...
G'özyaşı lekelerim henüz kurumamışken kağıtların üzerinde hangi kalemin mürekkebi yaşanmışlıkları anlatabilir ki?
Benliğini yitirmiş kimsesiz bir imge gibiyim yazdığım şiir mısralarında..
Belki ben bir DELİYİM! ! !
Bir sokak çocuğunun köprü altı kabusuydu belki de seni sevişlerim...
Bir kaçak gibi dolaştığım şehrimin karanlık ve üzerinden nice aşklar-ihanetler geçmiş kaldırımları eskimiş sokaklarda herkes gardiyan sanki..
Bakışlarımın karşısındaki bakışlar kan kusuyor acılarıma tanık oldukları için....

Azrail gelse ölüm serumları bağlasa damarlarıma......
Ve şişe şişe ölümler emse;
damarlarıma karışan yokluğun...
ADAMIM! ! !