Ben deliyim, ama çok şey bilirim.
Çok şey bildiğimdendir deliliğim…
Bildikçe kaybolur düşüncelerim
Kayboldukça derinlere düşerim
Ben bir deliyim
Kelle koltukta gezerim
Varla yok arasında
Hayatla oynayan körebeyim
Aklı olana çok gelirim,
Olmayana hiçbir şeyim
Akıllar da hep soru işaretiyim
Bilmem ki ben nasıl deliyim
Cümlesi zengin bir muhitte kimsesiz biriyim
Öznesi sen olan bir cümlede hiç kimseyim
Bazen belirtisiz bir nesneyim
Bazen de öznesiz bir cümlede,
Yükleme yüklenen aşkın halleriyim
Bilmem ki ben kaç kişiyim
Güneş açar üşürüm, kar yağar terlerim
Kimseler anlamaz kendimce bir şeyler söylerim
Kendimle konuşur, kendi kendime gülerim.
Hiç kimseye bakmam ama keskindir gözlerim
Hiç kimseyi tanımam bir seni bilirim
Her tende seni görmeye yemin etmiş gözlerim
Çıkmaz sokaklara benzer yüreğim
Ömrümce mutluluğu hep uzaklardan izledim
Ben artık hayata seyirciyim…
Ben hayatı sırtında gezdiren bir çilekeşim
Ben insanlığın ölüsünü sürükleyen bir deliyim
Ben artık ben değilim, anlayana çok şeyim
Anlamayana hiçbir şeyim,
Bilmem ki ben kaç kişilik deliyim…
07/02/2009
MEKSEN KILINÇ
Kayıt Tarihi : 13.7.2009 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öznesi sen olan bir cümlede hiç kimseyim
Bazen belirtisiz bir nesneyim
Bazen de öznesiz bir cümlede,
Yükleme yüklenen aşkın halleriyim
Bilmem ki ben kaç kişiyim '
Harika bir bölüm kutluyorum, başlı başlına bir şiir olmuş sanki...
Öznesi sen olan bir cümlede hiç kimseyim
Bazen belirtisiz bir nesneyim
Bazen de öznesiz bir cümlede,
Yükleme yüklenen aşkın halleriyim
Bilmem ki ben kaç kişiyim
insanın iyisine yüreklisine deli derlermiş varsın desi bizede deli desinler
tebriklerimle şaiir dost kalem
TÜM YORUMLAR (6)