Ben, Bir Dede Oğlu Şiiri - Nebi Ünler

BEN, BİR DEDE OĞLU

Kışın ökçe kopartan çamuru, yazın anamızı ağlatan tozu,
Kızıl yazının… Lan çimen, var mı çimen? İstisnasız atlardık…
Sümüklü bütün köy çocuklarının, çayda yüzmekti tek kozu,
Cepleri silme dolu şalvarları çıkarana kadar, sabredemez patlardık.

Yunaklıkta çamur savaşı, sonra perpil çalardık, karşıya geçip,
Davarcı Ali’nin davarları yarın dibinden dağa çıkana kadar…
Birimizin adını söyleyenin… Küfürlerin bizce en ağırını seçip,
Bağlara, bahçelere doyumluk istilası; gözler, kulaklar radar!

Nede olsa askere giderken, ellerini öpüp hepsiyle helalleşeceğiz,
Birde askerlik dönüşü, asker cigarası… Hepimizde keyifler keka…
Yakalanan olursa, çok çok birkaç tokat! Neden hiç yemeyeceğiz,
Her türlü korkunun bin tane bahanesini bulurdu, çocukça zeka.

Derelerde bilmem kimin eşşeni, sıpasını… Ah! Büyürken adım adım,
Malkoçoğlu, Battal Gazi, Köroğlu, Cüneyt gibi taklalar, caka satardık…
Yılmaz Güney Kominist miş, bana ne? “Vurguncular” neşem, tadım,
Çöpten tabancalarımızla kovboyculuk… Ağaca taşa zumzuk atardık.

Filiz Akın ile Türkan Şoray arasında, birbirimizle didişirdik çok zaman,
Yeterli para toplanınca cümbür cemaat koşardık, yazlık sinemalara…
Fatma Girik, Hülya Koçyiğit masumken, sonraları soyunanlar ne yaman,
Dansözler, araya konan parçalar… Her akşam çekerdi bizi, sinemalara.

Soran olmamıştı bizlere, istermisiniz? Çocukluktan gençliğe geçerken,
Bir de baktık Lise de bitmiş… Askerlik sonrası birer birer savrulduk…
Kimimiz işsiz, kimimiz memur… Tercih şansımız yoktu ki seçerken,
Azımız zengince, çoğumuz yoksul… Ekmeğimiz peşinde kavrulduk.

Köye her döndüğümde birkaç kişi eksilmiş… Allah rahmet eylesin,
Dedeler, ebeler… Emmiler, dayılar… Dezzeler, bibiler, ana, babalar…
Ölüm yaş sırasına bakmıyor ki… Varsa acısını hiç tatmayan söylesin,
Sırada kim var? Ecel ne zaman gelecek… Hayatta ki bitmez acabalar!

Yeni bir sigara yakıp soruyorum… Sen kimdin, kimsin Lan Dedeoğlu?
Hacımirzeli Köyüm, Arap Ganiler sülalem... Sıradan,memur emeklisi,
Sis’i, duydum, Kozan’ı gördüm, gurbeti yaşadım… Ben, bir Dede oğlu,
Saçı sakalı ağarmış... Bazılarının şaircik dediklerinin, azıcık göbeklisi.

Adanasız, 14.08.16 – 16.22 Dedeoğlu
...............